Anake Kucing

 

            Dina minggu iki atiku kurang apik. Kerana, kucingku sing jenenge Catty sedinaan durung bali ana omah.“Bu Catty napa deren kundur?Catty dereng dhahar saha saweg meteng, ingkang kula ajrihipun mengke Catty boten sumerap dalan bali!”takonku marang ibu.“wis ta, kowe tenang wae mengko Catty mesthi bali. Kerana dheweke durung mangan”jawabe ibu karo nenangake aku. Wayah magrib wis teka, nanging Catty durung bali ana omah nganti jam 8 wengi. Kerana sesuk sekolah kepeksa dak tinggal turu.

          Subuh-subuh aku tangi, menawi Catty wis bali. Keyata? Catty durung ana bali. Jam 6 aku budhal sekolah lan pesen karo ibu,“Bu menawi Catty bali panjenengan dhahari nggih bu? Kula badhe budhal sekolah rumiyin.” “ya.. wis!”

          7 jam wis keliwat, pelajaran wis rampung lan wis wayah mulih. Aku cepet-cepet bali, sapa ngerti Catty wis bali ana omah. Sampek omah aku langsung melbu kamar, aku kaget banget, kerana Catty lagi ngelahirake ing sofa ruang tamu. Anake isih methu siji lan ing sofa akeh banget getih kang ceceran. Aku njerit nyeluk ibu. Ibu teka lan ngongkon aku njupuk kardus gedhe lan gombal sing akeh. Aku nemu karduse contong kang gedhene kira-kira sekitar sak meteran lan gombal-gombal. Ibu ngongkon aku mindhahake Catty saka sofa ing kardus. Sementara iku ibu ngresiki getih kang ana ing sofa.

          Aku nunggoni Catty, sapa ngerti Catty arep ngelahirake maneh. Dak tunggoni ana setengah jam-an, nanging Catty ora ngelahir-ngelahirna. Dadi aku tinggal ganthi klambi dhisik. Semarine ganthi aku marani Catty. Keyata, Catty wis ngelahirna anak sing ke-2.“kok cepet banget sih! dak tinggal sediluk wae wis ngelahirake, mau dak tunggoni ora arep ngelahirno.” Pikirku bingung ing ati.

          Catty wis ngelahirake 2 anak kucing, anake lucu-lucu lan resik-resik. Nanging matane durung bisa melek, sikile durung bisa mlaku, lan durung bisa mangan. Kerana Catty lagi turu karo anak-anake, dadi dak tinggal turu sediluk. Sore aku tangi lan Catty ora ana ing kardus, sing ana ke-2 anake kang isih turu. Aku nggoleki Catty keliling omah. Wektu arep methu teka lawang omah, aku kepethuk Catty nyokot kucing cilik sing arep digawa melbu omah. Keyata iku anake Catty kang ngelahirake ing jaba omah.

          Wengine jam 7 udan teka. Nanging Catty malah methu serta krungu suarane kucing cilik meang! Meong! Teka cendela. Keyata ana anake Catty ing jaba kang keudanan. Catty mblayu methu lan cepet-cepet gawa anake melbu ana omah.“mesakne kucing iki udan-udan ditinggal karo babone”.omongku nang jero ati. Atiku dadi lega kerana ke 4 anake Catty wis kumpul dadi siji karo babone.

          Minggu ke 3, anake Catty wis bisa melekake matane, bisa mlaku, suarane tambah anter, bisa mblayu, lan bisa mangan sithik-sithik. Kabeh kucingku dak kei mangan, nganggo sega lan iwak pindhang. Karo makani aku mikirake jeneng kanggo ke-4 anake Catty. Sing pertama dak wenehi jeneng Pretty, kerana wadon dhewe lan ayu dhewe, warnane belang telon. Sing ke-2 jenenge kuntha, kerana gedhe dhewe, warnane putih resik, lan jenise lanang. Sing ke-3 jenenge unyil, kerana awake paling cilik dhewe, warnane ireng putih, jenise lanang. Sing terakhir dak kei jeneng ucil, kerana lahire terakhir dhewe, warnane coklat galur, jenise lanang. Kabeh kucingku padha mangan bareng. Anake mangane mung sethitik sing entekake paling akeh yaiku babone.

          Sawise mangan Ucil anak terakhir dhewe, Pencolotan lan bisa methu  saka kardus kang duwure kira-kira ana 50 centian. Akhire Pretty, Kuntha, lan Unyil nuruti Ucil methu teka kardus lan mblayu-mblayu keliling omah. Aku digawe bingung karo tingkahe kucing-kucing iku. Akhire aku mblayu-mblayu nguber kucing-kucing iku, masiha cilik-cilik nanging mblayune kesit banget. Untunge aku bisa nandingi kecepetanane kucing-kucing iku. Kerana aku wis kesel karo tingkahe Pretty, Kuntha, Unyil, lan Ucil kepeksa kabeh dak pindhahna tempat ing taman mburi omah.

          Sesuk isuke wayah aku arep makani lan budal sekolah, kabeh kucing wis ora ana ing panggone. Aku bingung ngoleki. Kerana dak goleki ing kembang-kembang ora ana, kepeksa dak tinggal sekolah.“Bu mengke menawi Pretty, Kuntha, Unyil, lan Ucil bali panjenengan salap kardus mawon, kula ajrih menawi disalap teng mburi omah menke ilang.” Pesenku marang ibu sedurunge budal sekolah.“semaure ibu.

          Wayah bali sekolah wis teka lan kucing-kucingku durung bali-bali sementara Catty lagi mangan awan, lan ora ana anak-anake. Nganti wayah wengi aku turu Pretty, Kuntha, Unyil, lan Ucil durung ana bali.

          Jam 3 subuh aku tangi, keyata udan teka. Atiku dadi bingung kerana sekabehe durung mangan, lan isih wedi karo banyu udan. Jam 3 kuwi aku lungguh ing lawang mburi karo celuk-celuk “pus..?meong,,?” weruh-weruh Pretty, Kuntha, lan Unyil meang!meong teka nduwur genteng kerana ora bisa mudhun. Aku kaget banget lan cepet-cepet njupuk kursi gawe njupuk ke3 kucing iku teka nduwur genteng. Atiku rada lega, nanging ucil durung ana bali. Lan isuke weruh-weruh Ucil wis kumpul karo dulur-dulure. Mbangkelake lan nggeregetna ati yen ngingu anak-anake kucing kang nambeng-nambeng.